ผม นายเชิดชัย เริ่มฤกษ์
เป็นพ่อของ นายณัฐพล เริ่มฤกษ์(เต็ง)
วันนี้ เวลา8.20น. ได้โทรศัพท์ไปพูดคุย
กับเต็ง สอบถามความรู้สึกต่างๆในตอนนี้
ว่ามีความรู้สึกอย่างไรกับชีวิตการงาน
ที่มีความเปลี่ยนแปลงไปในขณะนี้
เต็งบอกผมว่า พ่อครับมันต้องแยก
เป็น3เรื่องนะครับ
1.เต็งดีใจมากที่ได้เป็นข้าราชการ
ถึงแม้จะไม่ใช่ตำแหน่งใหญ่โตแต่จะทำ
หน้าที่นี้ให้ดีที่สุด
2.เต็งขอขอบคุณพ่อกับแม่ที่ช่วยต่อฝัน
ให้กับเต็ง ถึงแม้ว่าตำแหน่งกรรมการหมู่บ้าน
จะไม่ใช่ตำแหน่งที่ใหญ่โตและมีเกียรติ
แต่มันก็เป็นความฝันอย่างหนึ่งของเต็ง
ตั้งแต่เต็งเกิดมาไม่มีอะไรที่เต็งอยากได้
แล้วเต็งจะไม่ได้ ไม่มีสิ่งใดที่เต็งอยากทำ
แล้วเต็งจะทำไม่สำเร็จ พ่อกับแม่ให้ทุกสิ่ง
ทุกอย่างกับเต็ง ชีวิตนี้เต็งก็ฟังแค่พ่อกับแม่
ชีวิตของเต็งไม่เคยนับถือครูบาอาจารย์
เต็งคงจะไม่เข้าไปนั่งที่ สนง.เขตมีนบุรี
เพราะตำแหน่งพนักงานวิทยุสื่อสารดับเพลิง
สามารถทำได้ผ่านอินเตอร์เน็ต
เต็งคงจะทำงานผ่านคอมพิวเตอร์ในสำนักงาน
นิติบุคคลหมู่บ้านสราญรมย์
เพราะความต้องหลักของเต็งคืออยากใช้ชีวิต
อยู่แถวๆบ้าน ดูแลทุกคนในหมู่บ้าน
นี่คือความสุขที่แท้จริงของเต็ง
3.เรื่องของ นายเจตน์ ธารารัตนชัย
บางเรื่อง นายเจตน์ ธารารัตนชัย ก็เข้าใจผิด
เช่น เรื่องใบขับขี่เต็งไม่เคยไปคัดลอก
ของมันมาใช้ ใบอนุญาตใช้วิทยุสื่อสาร
เต็งก็ไปทำมาแล้ว เพราะเต็งเป็นข้าราชการ
ถ้าเต็งไม่มีใบขับขี่เป็นของตัวเอง
แล้วเต็งจะสอบบรรจุเข้ารับราชการได้ยังไง
ก่อนจะทำงานดับเพลิง เต็งได้ดับไฟแค้น
ในใจของเต็งเองจนดับหมดแล้ว
เต็งไม่มีความแค้นกับ นายเจตน์ ธารารัตนชัย
อีกต่อไปแล้วแต่สิ่งที่เต็งจะทำหลักจากได้รับ
ตำแหน่งกรรมการหมู่บ้านคือหางานสุจริต
ให้กับ นายเจตน์ ธารารัตนชัย ได้มีงานทำ
คอยตรวจสอบว่า นายเจตน์ ธารารัตนชัย
ยุ่งเกี่ยวกับสารเสพติดหรือไม่
คอยระวัง นายเจตน์ ธารารัตนชัย
ไม่ให้นำยาเสพติด และ สิ่งผิดกฏหมาน
เข้ามาจำหน่ายในชุมชน เรื่องนี้เป็นหน้าที่
ของกรรมการชุมชนโดยตรง ไม่ใช่เรื่องส่วนตัว
ปกติเต็งไม่เคยยุ่งเรื่องส่วนตัวของใคร
เต็งแค่อยากจะปราบปรามอาชญากรรม
ในชุมชนหมู่บ้านสราญรมย์เท่านั้นเอง
นายเจตน์ ธารารัตนชัย มีพฤติกรรมน่าสงสัย
คือ ไม่ค่อยออกจากบ้านไปเข้าสังคม
และ เต็งไม่ค่อยเห็นว่ามันแต่งเครื่องแบบ
ไปทำงานเหมือนกับคนอื่นๆในหมู่บ้าน
ซึ่งเป็นพฤติกรรมต้องสงสัย
ว่าเป็นผู้ใช้ยาเสพติด
รวมทั้งพบว่า นายเจตน์ ธารารัตนชัย
มีประวัติการบำบัดอาการเสพกัญชา
ณ โรงพยาบาลพญาไทนวมินทร์ ในปี2567
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเต็ง ผมและภรรยา
น้ำตาไหลเลยครับ เพราะว่าดีใจกันมาก
ที่วันนี้เต็งเติบโตเป็นผู้ใหญ่ มีความรับผิดชอบ
ต่อหน้าที่การงานของตนเอง
มีความคิด และ มุมมองกว้างไกล
มีจิตใจห่วงใย รวมทั้ง รับผิดชอบต่อสังคม
https://youtu.be/Vg_1fl1qOY0?feature=shared
